ucaga binsemde ankaraya varsam

havaalaninda anama babama kavussam

boyunlarina sarila sarila yozgata dogru yollara koyulsam

yozgat yazan yaziyi görünce pencereyi acip,

ben geldim eyyyyy güzel yozgat diye avaz avaz bagirsam

sivas caddesinden evimize dogru yol alsam

evimizin kapisinda bacima gardasima güle oynaya kavussam

boyunlarina sarilip sarmasiklar gibi hic ayrilmasam

ah keske hemen simdi bende yozgatima kavussam

hayallarimi süsler yozgatimin caddeleri sokaklari

saatkulesi,cumhuriyet meydani

gurbetbacinizin dayanmaya kalmadi dermani

buram buram burnumda tütüyor yozgatimin her yani

unuttum lise caddesinde hangi dükkanlar vardi

en son kacar gibi terkedisim yozgati sonbahardi

özledim özledim ben kardan adam yapdigim lapa lapa yagan beyaz karlari

burnumun diregi sizlar acaba beni kimler andi

memleket hasretiyle bagrim alev alev daglandi

acimasiz kader beni gurbete görünmez iplikle esir gibi bagladi

acidi gözlerim bana,yanaklarimdan asagi siyim siyim agladi

gitmeye yüzüm yok,yozgata beni baglayanlar adimi üc senedir anmadi

ailem yuvam diyecegim bir gecekondum bile kalmadi

sigmadi bu gece yüregim kafesine sigmadi

ne hayallerimde,nede hatiralarimda yozgatda yasadigim güzel günler kalmadi

acimasiz sevdiklerim unuttu beni,bir kez olsun öldünmü? kaldinmi? diye aramadi

kalmadi icimde hic bir heves,yozgata kavusmama artik imkan kalmadi