Alkışlaşın eliniz patlayana dek tâ ki
Lâkin yorumlar değil, şiirdir kalan bâki



Dayanamamış yine biri beni taşlamış
Başka sayfalarda da çekiştirmiş adımı
Üstelik bu da söze iftirayla başlamış
Kendince karar vermiş, yoksa bu zât kadı mı?
Oysa eskiden beni çok överdi bu şâir
Güzel sözler ederdi şiirlerime dâir

Sessiz sakin yazardın ne oldu birden bire?
Hayırdır arkadaşım neden kabardı cinin?
Seni temiz bilirdim, neden bulaştın kire?
Sana yorum yazmadım diye midir bu kinin?
Grup elemanların seni mi sözcü seçti?
Bakıyorum hepsi de hicvine yorum geçti!

Ben her zaman derim ki, şiirde bir çırağım
Büyüklük taslamak mı, sorarım kibir mi bu?
Defâlarca söyledim, şâirlikten ırağım
Tersinden anlatmayın, lafı çarpıtmayın hu!
Bu güne dek olmadı ne yalanım ne gafım
Birbirine yağdanlık olanlaradır lafım

Yalancıyla savaşta, ok atarken yay kırdım
Ben’le alâkası yok şiir için bu dâvâ
Yazdıklarımda yalnız gerçekleri haykırdım
Kimi küçümsemişim, kime atmışım hava?
Sizin gibi değilim, değişmez benim rengim
Yaşadıkça sürecek riyâkârlarla cengim

Nerde çıkarcı varsa toplanıp bir araya
İstediğiniz kadar suçunuzu aklayın
Elbet bir gün geminiz oturacak karaya
Şimdilik yüzünüzü maske ile saklayın
Üstünüzde esecek doğruların sert yeli
Düşürecek takkeyi, herkes görecek keli

Dik durun, doğru olun, işe hîle katmayın
Siz siz olun dostları üç yoruma satmayın.

.