Bilmem yine niçin, artmış efkârın
Güle bağlanırsan, gelmez baharın
Nedir ki figanın, neden ki zarın ?
A bülbülüm! Gül biter mi, ağlama

Her türlü gam keder, Mevlâ dan gelir
Ahu figanını, yaratan bilir
Acep niçin zarın, göğe yükselir ?
A bülbülüm ! yüreği mi buğlama

Dertlinin bacası, dertlice tüter
Viraneye dertli, bay kuşlar tüner
Şu benim dertlerim, derdini yener
A bülbülüm ! cana figan sağlama

Bin bir name, taşıyorsun dilinde
Arzun nedir bir ,çalının gülünde ?
Çağlıyorsan göz, yaşının selinde
A bülbülüm ! boz bulanık çağlama

Sende bencileyin, kalmışsın naçar
Çağlar gözlerinden ,kanlıdır yaşlar
Bir gül solar ise ,diğeri açar
A bülbülüm! kara ,yaslar bağlama

Şair yükseli ye, gam veriyorsun
Anlaşılmaz dilin, ne söylüyorsun ?
Şu bağrımı yakıp, kor eyliyorsun
A bülbülüm! yüreğimi dağlama

Osman YÜKSEL