Seni sensizliğe bıraktım be gülüm
Derdime derman olmayan aşkınla
Kalbimi delip geçen sevginle
Küllendirip bıraktığın yürekle
Seni sana bıraktım be gülüm

Hatırlıyorumda senle geçen günleri
Sanki bulutların üzerinde kayar gibiydik
Yaşamanın sevincini bana sen yaşattın be gülüm
Kulaklarımda sensizlik mutluluk kelimesi bir işkence
Mutlu olan sevgililere gıptayla bakıyorum be gülüm
Bizim bu sevgimiz aşkımız neden,niye bitti kendimizi yok ettik
Dünyanın en güzel hissini neden kendimizle hapsettik
Ne olur’du bizde herkes gibi mutlu olsaydık
Bir bizemi fazlaydı ,bu sevgi bu aşk be gülüm?

Gün geçmiyor’ki sensizliğe kahretmeyeyim
Hayatı kendime zehir ettim be gülüm
Artık yaşamanın ne anlamı,Var onuda bilmiyorum?
Çünkü yaşamayı bile unuttum be gülüm
Eğer bir gün mezar taşımda ismimi okursan
En azından aşkımıza hürmetle başucumda bir gülümse be gülüm
Seni sana bıraktım be gülüm

Yazan Musa Taşlı
ALMANYA