Zahit, huri ile köşklere ümit bağlamışsa,
Meyhane bize köşk, sevgili de huridir… (Hâfız)
Gör,
gönül gözünle
bu huysuz deli adam
nasıl damla damla eriyor
esir oluyor
cennetine
Bak, tüm varlığımda
kıvılcımsız şimşekler çakıyor
fırtınalar nasıl çekiyor içine
uçurumlara, tuzaklara salıyor
Çık gel uzaklardan
hayallerden, rüyalardan, hülyalardan
bindir beni deli bir tay‘a
camdan, candan,
buluttan
ey ruhumu okşayan umut
götür beni şiire
Çek beni derinliğine
ruhunun en tepesine
bu karanlık odalardan
göğsündeki meleklere
Duralım doruklarında gökyüzünün
durmadan her
gece her
gece şarap dalgalarıyla ruhumu yıka
öpüşünün ağına dola
Gör, bir
gece daha
nasıl eriyor damla damla
bu huysuz deli adam
nasıl ölüyor
aşkın şarabıyla