Mükemmeldi..Kalemine sağlık...Aşık veysel'in satırlarına benzemiş..
Hayattan bir şey istedim
onuda vermedi
bundan sonra istersem namertim
sordum kendi kendime
yoksa verdide ben almasınımı bilemedim

.........
Ömür bitti tükendi çekemez cefayı
ben burda ölürken o sürdü sefayı
.........

Dost kalem,
Şiirinizi severek okuyorum.Mutluluk şiirleri yazmanız duygu ve dileklerimle.
Teşekkür ve saugılarımı bırakıyorum sayfanıza.
Kaleminiz daim,iyi günleriniz sizinle olsun.

Hayattan bir şey istedim
onuda vermedi
bundan sonra istersem namertim
sordum kendi kendime
yoksa verdide ben almasınımı bilemedim...



yine bu ne güzel dizeler dost kutlar sevgiler sunarım...

YOKSA BENMİ..

Uzun zamandır acı dolu yüreğim
belki biter diye hep bekledim
sayıpta sayamadığım günlerim
zaman mı yetmedi,yoksa
belki de benmi bilemedim..

Ne zaman geçecek bu yaralar
yüreğim pare pare canım yanar
el oğlu sevgiden,yürekten ne anlar
boşuna geçmiş bunca zaman
belki de benmi bilemedim...

Ömür bitti tükendi çekemez cefayı
ben burda ölürken o sürdü sefayı
kahretmiyorum hayata, çektiğim acıyı
elbet bitecek birgün gönül
yoksa bittide benmi göremedim...

Hayattan bir şey istedim
onuda vermedi
bundan sonra istersem namertim
sordum kendi kendime
yoksa verdide ben almasınımı bilemedim...

hayat veriyor iyi veya kötü bizler farkında değiliz
kutlarım kaleminiz daim olsun
saygılarımla

Hayattan bir şey istedim
onuda vermedi
bundan sonra istersem namertim
sordum kendi kendime
yoksa verdide ben almasınımı bilemedim...Güzel bir şiir yüreğinize sağlık

güzel dizeler.
tebrikler.

19 Aralık 2011 Pazartesi 11:08:11

İnsanlık meziyeti alabildiğine geniş toplumsal işlevini oluşturan tüm kavram ve kuralları içeren geniş bir olgudur.İnsanı sevmek bir erdemliliktir,küçüğü,büyüğü,kadını,erkeği olsun fark edilmez.Sonuçta et ve kemikten meydana gelen bir varlıktır.Düşmanın da olsa insandır ve onu sevmek.İnsana karşı beş duyu organlarını kullanmak,onu anlamak ve görmek..Düşüncenin ya da insan zihnin duyu-deneyinden gelen malzemeye bir birlik kazanması veya söz onusu malzemeyi bir sentezden geçirmesiyle ilgili olan belirli kategorilerilerin bulunduğu ifade eden Kanta göre,zihin söz konusu sentez ya da
birleştirme faaliyetini çeşitli yargılar ortaya koymak süretiyle gerçekleştirilir.Öyle ki bu yargılar biçim dünyaya ilişkin yorumumuzun temel bileşenleri meydana getirir.Nicelikle ilgili bir yargı öne sördüğümüz zaman ise ya neden ile sonuca ya da özne ile yüklem bağınıtısını düşünürüz.
Hiç bir şey yaradılışında değere sahip değildir.Bir şeyin değeri getireceği şeye bağlıdır.Bundan dolayı insan ilişkileri soyuttan somut önerilerle neticeye gidilmesi gerekir.
Ahlak dünyası tıpkı evrensel bilgi dünyası gibi...kendi sürekli ilişkileri ile tarihin üstündedir.Vicdanın evrimi sırasında oluştukları özel doğruluklar kendi koşullarıyla bağdaşıktır.Gerçek doğruluk hiç değişmez.Kıvanç ve acı duymak için örgütlenmiş olan yalnızca duyarlıkla bezenmiş bir organın özel yapılısı değil,ama bütünü içindeki nesnel dünya işte,kıvanç ve acı karşıtlığının,hem de tastamam bizce bilinen biçimi altında,evrensel bir karşıtlık olduğunu ve özsel olarak,türdeş duygular aracıyla evrenin çeşitli dünyalarında temsil edilmesi gerektiğini bu nedenle kabul ediyoruz...Ve diyorum ki:


Uzun zamandır acı dolu yüreğim
belki biter diye hep bekledim
sayıpta sayamadığım günlerim
zaman mı yetmedi,yoksa
belki de benmi bilemedim..

Ne zaman geçecek bu yaralar
yüreğim pare pare canım yanar
el oğlu sevgiden,yürekten ne anlar
boşuna geçmiş bunca zaman
belki de benmi bilemedim...

Ömür bitti tükendi çekemez cefayı
ben burda ölürken o sürdü sefayı
kahretmiyorum hayata, çektiğim acıyı
elbet bitecek birgün gönül
yoksa bittide benmi göremedim...

Hayattan bir şey istedim
onuda vermedi
bundan sonra istersem namertim
sordum kendi kendime
yoksa verdide ben almasınımı bilemedim...

Bekle sabır kazanamının kilididir.Dürüstlük ancak,sevgide aşkta yaşanmaz ki,aslında insanın kendisinde olmalıdır.Hak elbette yerini bulacaktır...Sevgi ve saygılarımla...

K,imbilir belki de...

Tebrikler...

çok güzel dizelerdi..
kutlarım saygılar

Hayattan bir şey istedim
onuda vermedi
bundan sonra istersem namertim
sordum kendi kendime
yoksa verdide ben almasınımı bilemedim
..........................
Hayat bazen istemediğimiz yol çizer bize...
Duygu yüklü şiiiriniz için kutlarım...sevgi ile kalınız..

CANANA DEĞER
( Şiirin Hikayesini Görmek İçin Tıklayın )

Şiirin Hikayesi

Aşk-ı memnu ve gizli ilişkilerinden dolayı;

İçinde sevda yarası olan bir aşığı sevgilisi kalp ameliyatı için doktora götürür,doktor kalp emeliyatı yapmak ister,aşık ise yüreğinin neşterle yarılmamasını ve ameliyatı kabul etmez...
Tabibin vuracağı neşterin yüreğinde sakladığı sevdiğine (cananına )değeceğini ve cananın yara alacağını düşünür...
Sevda yarasına tabibin deva olamayacağını;kendisinin yarine götürülmesini, bu derdi ondan aldığını ve çarenin onda olduğunu inleyen aşık;
Son nefeste cananının üzülmemesi için öldüğünün gizlenmesini ister,hatta ölürken göz yaşının gülümsemesini gizleyeceğini düşünür..
Sevdiği ile aralarında yaş farkı olduğundan; töre gereği onu vermeyeceklerini ve kınanacağını düşünen aşık;
Bu dünyada kavuşamayacağını ve sevdasının ahrete kaldığının farkına varıp gözleri açık gider..

--------------------------------------------------------------------------------
Bu kadar karamsarlık ve umutsuzluk niye?
Hayata,aşka,sevgiye,sevgiliye bakmanın farklı pencereleri de var...


Yar getirmiş yüreğimi, “YAR” diye,
Rızasızım, içinde yar “VAR” diye,
Deva yok, onu da yakar “HAR” diye,
Çekme neşter tabip, “canana değer”

Ayva verdi canan bana “NAR” diye,
Kefenimi kendi biçti “DAR” diye,
Ver canana bu yarayı “SAR” diye,
Çekme neşter tabip,”canana değer

YÜREYİNE KALEMİNE ELLERİNE SAĞLIK SAYGILAR SUNARIM

Belki de biz bilemiyoruz. Olabilir. Güzel şiirdi. tebrikler.