Yemek artıklarını bir tabağa biriktirdim, et suyu ve ekmek de vardı,
Hepsini karıştırıp çıktım, minnoşla annesi her zamanki mekandaydı,
Mekandan kastım küçük evleri ve bahçe kapısı, bahçeyi de sayarsak,
Geniş arazide ikamet ediyorlar, mutlular, kıskançlıklarını saymazsak...

Minnoşla annesi verdiğim yiyecekle pek ilgilenmedi, köpek de baktı,
O da burun kıvırıp gitti, bunların hepsi de sayemde et türlerine alıştı,
Beni gördüklerinde et yiyeceklerini sanıyorlar, mutlulukla koşuyorlar,
Başka yiyecek olduğunu gördüklerinde utanmadan burun kıvırıyorlar...

Ben de onlara alıştım, minnoşumun boynunu kıracaktım neredeyse,
Elinden gelse o da benim burnumu koklayacak ama onun ne haddine,
Burnum özeldir, zaten nefes alamıyorum, kocaman kemik var önünde,
Kızım mezun olsa da ameliyat yapsa diyeceğim ama o da başka mesele...

Bugün de akşam oldu neredeyse, her gün birbirinin aynısı gibi geçiyor,
Kaynatam da içine döndü, ne selam ne sabah, odasında ikamet ediyor,
Ben salondayım, yerim geniş, gerisini boş verip kendi işime bakmalıyım,
Önce buradaki şiirleri çoğaltıp sonra piyasada bomba gibi patlamalıyım...