Madem bana yazıldı (hikayesi: Orfeo) :

1. Kıta: Irmak (su) yatağına küsmeseydi akmazdı. Akmayınca da ırmak olmazdı (göl). Irmak ırmaksa eğer, akışı ne eksiğidir ne de fazlası .Yaprak yapraksa, toprak topraksa onun da yoktur ne eksiği ne de fazlası.

2. Kıta: Sitem, oldukça edilgen bir duygu kabul edilir. Daha çok öpülecek elden geldiğinde en çok acıtan cinsten olanına karşı. Çocukken boya kalemlerimin yedi rengi kadar sanırdım dünyadaki renk adlarını. Bugün isimlendirilmese de milyonlarca piksel (renk) var... Kime sorsan sokakta 20 tane duygu ismini sayamaz. İnsan denen meçhulde kaç duygu vardır kim bilir: henüz isimlendirilmemiş. Şimdilik sitem diyelim : sessiz çocuğun ele sığmaz devine; ama başka bir adı olmalı bu duygunun. Şairlerin bir görevi de yeni duyguları hissettirmek değil midir okuyucusuna?

3. Kıta: İntikamın yılana teşbihi güzel: duymamıştım daha önce.Bu duygunun kendi içinde güzelliği olan bahar gibi çiçeklenmesi de güzel. Mutlak güzellik, mutlak kötülük yoktur anlayışıyla. Senden beklenen çok yaralı yüreğinin biraz da olsa kabuk bağlaması, her dokunuşun sana bu kadar acı yaşatmaması.

4. Kıta: Cinayetin “yaşarken murada erememek” olması söylemi de güzel. Bu dünyada, “Yaradana rağmen bir hayat yaşanıyor” denemezse eğer; KABİL’in görevini hakkıyla yapmış biri olduğunu kabul etmeliyiz. İnsanın ya da özelde KABİL’in şeytana uyması meleklerin bilmediği Allah’ın sırrıdır (Adem Kıssası).


Yem dökmişsün sayfana; geldim, yedim. Hazımsızlık çekiyorum çok zamandır: çıkan bu,

Affola.