Ölüm kolumda saat habersiz taşıyorum.
Her tik tak ömre törpü talaşı hüzün dağı.
Bir heyula peşinde gafilce yaşıyorum.
Her yanımı sarıyor iblisin tuzak ağı.
Daha bir sarmalanıp öyle dolaşıyorum.

Azrailin elinde bülten yok pusula yok.
Hiç yolunu şaşırmaz direk gelir adrese.
Nice sultanlar gitti ders almayan hâlâ çok.
Ne yazılır çizilir ne de çözer hendese.
Ölüm hedef şaşmayan temreni ziyalı ok.

Takvimden yaprak düşer ömür sayfası yeter.
Gurup deminde güneş bir hüzün bestesidir.
Tik taklar ninni midir sonsuz uykuyla biter
Tahta at ayaksızdır ağıtlar destesidir.
Yitik peşinden giden bakarsın kendi yiter.

Ölüm benim tenimde soluklanan ter gibi.
Alıp verdiğim nefes sayılı bir emanet.
Emaneti hayırla teslim alsın sahibi.
Ölüm ölümsüzlüğe gerçek sahipten davet.
Ölüm kimine cennet kimine gayya dibi.
Ümit kesilmez Hak’tan hayır niyet akıbet…
Ankara, 17.12.2011 İ.K