kadınlar, bizim kadınlarımız
ki bir çoğu yaralıdır
baksakta görmeyiz, göremeyiz
şairlerin onlarca bakışı sinmiştir gözlerine,
yüzlerine gizlenmiş yüzlerce şiir
her gece sil baştan yazılmaya başlar
gizli ağıtlar oluşur yüreklerinde


bilmeyiz bilemeyiz
oysa yarım kalmış cümleleri vardır
tonlarca ağırlık üzerinden geçer
kelimeler çiğnenir dudak aralarında
yalnızdır yaşadığı kendine sırdır
uzun ve karanlık gecelerinde
o sessizce acılarına sarılır



oyalı bir mendilden süzülüverir
işlemeli çeyiz sandığına
ağır ağır yolunu bulan
ve silinmeyen
acı dolu gizli gözyaşları.


şimdi
siz bakmayın onun gülü/verdiğine
elinde hala dikenlerin izi vardır
gün geçer, ay geçer, yıllar geçer
unutulmaz geçmişin izleri
görmez denilenlerin hep içinden geçer


ve o yüzden
her kadın biraz sana benzer
yürek sızım
ve
sana benzeyen her kadında
birazda annemin ya/s/ş/lı gözleri vardır




İhsan ÇAYBAŞI