öyle anlar vardır ki bir bakış bir gülüş seni kalbin...i fet eder
sende ne oldum nasıl oldu bu dersin yüreğin dağları lav olur akar
her gün görmek istersin kalbin onsuz çarpmayacak sanırsın boğulup ölecekmiş gibi olmuşsundur bogazın yanar göğsün darlanır titrer ayakların vucudun kızgın güneşte üşür gözlerinden yaş akmasada damla damla ağlar yüreğin,
yürek damlanı duymaz görmez ne yaptın ne ettin sormaz o seni kendiyle oyalandığını sanır, sana şöyle bir bakıp gider ,
zaman seni değirmen taşındaki tahıl gibi üğder
her gün yeniden kahredersin şişellerde ararsın teselliyi her sarhoş oluşunun bir uyanışı vardır,
her uyanışında yeniden yanlızlığına kafa tutarsın
içinde ki bu aşk bitmez insanoğlu yaşadığı sürece gerçekten sevmişse,
eğer kerem olmuşsa
ne yaparsa yapsın kafasını balyoz altında ezse kalbi onun için atar her organı sahibine değil sevdiğinin olmuştur
çünküü o severek bir gözün esiridir,
aşkın anlamını bilmiyorsan sevmiyeceksin arkadaş
o kutsal kelimenin içi öyle yapmacık cümle ile dolmaz
eğer yüreğin yanmıyorsa sen aşık değilsin
ya adam gibi seveceksin yada çekip gideceksin
her yüreğin guru vardır oynamıcaksın
oyalanmıcaksın sevince ölümüne sevebiliyorsan sen adamsın

irfan KÖKTEN