İlimize has ismiyle adı arabaşı olarak geçen ününün tükye ve bazı komşu ülkelere kadar yayıldığı bu ananeni ve temeğimizin asıl ismine atalarımızca ara aşı isminin verildiği keşfedilerek günümüze kadar gelmiştir hala ilimizde kış mevsimlerinde yoğunlaşan töremizde cok önem verilerek evlerimizde odalarımızda kültür konaklarımızda hemen hemen her gün her hafta ara aşı geleneği adı altında halkımız bir araya gelerek birliği beraberliği kardeşliği halkımız arasında pekiştirmekte ön saflarda yerini almaktadır işte bu vesile için de yogat halk şairi olarak ara aşı hakkında yazdığım bir şiirimi siz aziz türk halkına sunuyor refah huzur ile yaşamanızı kardeşlik bağlarımızın pekişmesini Allahtan niyaz ediyorum

Bilmem hangi asra tabidir yaşı
Sofrasına derer kavim kardaşı
Milli yemeğimiz bu ara başı
Tadanlar bir daha arar efendi

Üçer dörder deme boğazdan kaydır
Kesilen her dilim bir kula paydır
Çorbası çok leziz hazmı kolaydır
Şifası bünyeye yarar efendi

Çorbasına keklik eti katılır
Biraz su birazcı unla yapılır
Çullama misali az kaynatılır
Tadan tarifini sorar efendi

Kimi çorbasına banar et arar
Ne kadar yutsanda vermezki zarar
Bilmeyen yemeye veremez karar
Terettütle kendin sınar efendi

Bu aş şifa derdi rahmetli peder
Şikinlik versede az sonra gider
Çorbaya katılır bol limon biber
Ağız dil biberden yanar efendi

Artanı uyanır yutarsın beşte
Özlediğin anda görürsün düşte
Üç beş kaşığına kayan üst üste
Bazı kullar seni kınar efendi

Oku destanını gazeteye bastır
Onu sıcak tutan kalaylı tastır
Anane töresi YOZGAT’a hastır
İsmi bin asılık çınar efendi

Şair yüksel burada bağlıyor sözünü
Arabaşı sever ununun özünü
Tam tutmazsa kara eder yüzünü
Halk naz ile kaşık sunar efendi