Akçay’a ne zaman yağmur yağsa,
Bahar yağmurunda bir sözcük söylemeden,
Aşkımızın bittiğini, öykümüz gelir aklıma,
Seni,yokluluğunda bulununlar danım ben.

Yaprak dökerdi her bir yanımızda,
Her bir yanımız bahar bahçesiydi,
Kahkaha dolu anlarda bile hüzün vardı,
Biz en çok hüznü çok merak ederdik.

Gülüşlerin arkasında gizlilikler vardı,
Örtmeye çalışırdın, fark ettirmezdin.
İkimizi çeken şey o hüzünlerimiz di,
Onca kalabalıkta kahkahalar atardık.

Gözlerimiz birbirine kenetlendiğinde,
Suskunluğumuz bu yüzden di sevdam,
Şarkılara yüklenmiş bir aşktı bizimki,
Şarkılar söylenir bir sonra unutulur.

Her şey verilmedi gizli kaldı bir şeyler,
Bilinçsizce çıkılmıştı yola sevgilim,
Ufuk çizgisini görmeden sisler içinde,
Birlikte yalnız korkaktı bizim aşkımız.

Bir kış günü, sıcak iklimlere duyulan,
Özlem gibi özlerdik hep birbirimizi,
Öyle özlem ki bizi yalnızlığımızdan çıkarır,
İnan ki aşkım o zaman biz olurduk..

Sami Arlan..