Bu sabah pozitif kalkmış olabilirim yataktan ama öyle hissetmiyorum,
Şiiri yazmaya başladığımda sabah saatlerini sevdiğimi fark ediyorum,
Yine de az önce sol kolum uyuştu, kötülükler bastı ruhumu, velhasılı,
Daha fazla sevdiğimi anladım akan zaman selinde günün bu anlarını...

Şimdi de sala başladı, günlerden cuma olduğunu unutmuşum, bu nedenle,
Yine bir yolcu var dedim, ebedi yolculuğumuz olduğunu bildiğimiz yere,
Bugün cuma, müminlerin bayramıdır ama hayatla vedalaşanlar da vardır,
Bunlar beklenmedik zamanlarda ve yine hiç beklenmedik yaşananlardır...

Sanırım ölümden korkmuyorum artık, geldiğim yaşta hazır mıyım acaba?
Kimse emin olamaz bundan, nedense ben artık korkmuyorum, ne olacaksa,
Biz evdeyiz demekle yetiniyorum, gerisi bana uzak Allah’a yakın bilgilerdir,
Bütün bunlara rağmen hala eşkiyalıkla uğraşanlar var, onlar da hainlerdir...

Laf aramızda sala veriliyor Allah-u Ekber camisinde ama ben hala buradayım,
Yapılacak iş çok bugün ama bence ilk evvela sabah kahvaltısını yapmalıyım,
İşte şiire konu olan saatlerindeyim günün, kahvaltım beni bekliyor mutfakta,
Onunla buluşmalıyım artık, sonrasında yapılacaklar henüz belli değildir bana...