Hey sen!
sen o sun o
gözlerime astığım yaprak
son baharda yeşeren yaprak
güz güllerine mersiyede özentilerim
sen o sun biliyorum
yağmurlarımın bulutu
sağanağına gökkuşağı tuttuğum ışık
mahşerin kalabalık vuslatında
yüreğimi kazıyan silip süpüren sancım
gün ışığında neydir bana
gece karanlığında mehtap

Gel ey yüzü pare cananım gel!
sindiğim kokunda böl beni parça parça
zamanın tüm dilimlerinde varlığına tutunsun dilimlerim
avare gezen ahlarda yanıyor sancılar
sonra uzun uzadıya yaslanıyor asılı kalan yıldızlar
batıyorlar kalbimin derinlerine kanatarak
renga renk kar çiçekleri geliveriri her mevsimde

Şimdi göç ediyorum benden
beyhude geçen zamanlarımdan sana
yüreğim oy yüreğim! hangi mevsime mayalısın
sen anayurdunda sensiz yaban elde metfunsun
nehrinin akıntısında bilmem kaç saat taharettesin
karabasan gecelerde ilerliyor tik taklar
saatlerin bozuk satıhların işveleşmek de kahır
bir firakı ebedide yüzü koyun sürünmekte
seherin andında tutuşturulan türkülerle
sıfıra el basıp yüklenmekte zaman


Ey mabedimde yer kaplayan sümbülü nigar!
kayıp kentlerde sisli sokaklarıma gel
bir ışık tutuştur alevi sönük ocağıma
meyine ney geçsin karşı köşeden
tut ellerime yakılmamış tüm meşaleleri
defterime yazılmamış yazı kalmasın
al alda oku tüm çıplak gezegenlerimi
uyut beni masum masum eşkalinde
sonra bindir sevda trenine yönel mabedimden
yitik sokak lamba altlarına
oku bir daha seyr ü sefere oku
kamçı yemiş kısrak gibi şahlanayım
ruhuna erişmiş bir şah olsun ruhum

28-11-2011 hayrettin ŞAHİN