Hiç anlatamazdım

Her rüyadan uyandırdığım cesedin

Boğazında kalmış

O acı tadı...



Su için bir damla su için

Aynaların önüne geçemeyen

Korkak, çaresiz, zavallı gözlerim

Seni beklemekten kurur kör olurlardı...



Dört duvarın dışında sesler olurdu

Korkuyordum...

Sen yoksan eğer koridorun en sonunda

Her ampul yanışında gece yarısı

3 gibi sabahın soğuğunda

Karda kışta

Seni göremem yoksundur diye

Hiç açmazdım avuçlarımı göğe...



Akşama doğru gelirdin hep

Beklerdim bilirdim

Gelmeliydin

Her sarhoşluk arefesinde

Hep seni aldatan sevgililerin olurdu

Sen hep anlatırdın ben hep

Dinlerdim...



Sonra ben her sabahın soğuğunda

Kalbim ellerimde

Kor sıcak eritirken avuçlarımı

Bir cenazeyi daha uyuturdum

Günün akşamı dinleyeceği

Cinayet senaryolarıma...