I- FERMAN

Fazlasına gerek yok bir fısıldasan yeter
Aşkını söylemeye ferman istemem senden
İş gurura kalırsa benimki senden beter
Öleceğimi bilsem derman istemem senden.

II- SEMÂZEN

Her gece ben bir Allah’ı bir de Peygamber’i andım
Yusuf ile kuyudaydım , İbrahimle nâr’a yandım
Yunusca yoldaş aradım ve bu mukaddes aşk ile
Öyle bir döndü ki başım, kendimi Mevlânâ sandım.


III- GÖRSEN TANIYAMAZSIN

Saç sakala karışmış, gözlerim kan çanağı
Dersin ’acep bu kimdi?’ Görsen tanıyamazsın
Bir zamanlar sevgiyle öptüğün al yanağı
Çizgiler bastı şimdi, görsen tanıyamazsın.


IV- SEVDÂ

Sen gittin benim şehrimden yüreğimi koyup gama
Sanma ki unuttum seni, sanma ki kalbimden sildim
Belki seni uzun süre göremeyeceğim ama
Bu sevmeme engel değil ben sevdâyı böyle bildim.


V- YEMİN

Ayrı kalsak da yüreğin bu sevdadan emin olsun
Umuduma her gün yeni bir umut ekleyeceğim
Yüreğime başka yürek değmeyecek yemin olsun
Son nefesimde de gelsen ben seni bekleyeceğim.



.