ZeMahşer:Şekil
ZeMahşer Türk Halk Edebiyatına yüz yıllar sonra yeni kazandırılmış bir nazım şeklidir, en az üç ve daha fazlası şiir bir arada kendi kalıplarını muhafaza ederek oluşturulmuştur.şiir, divan ve iki ayrı koşma olarak bir aradadır. Yüzyıllar sonra edebiyatımıza kazandırılan bu muhteşem nazım şekli bulucu ozanın(Şah ZeMahşer Osman ÖZTUNÇ) ismi olan ZeMahşer ile adlandırılmıştır, Bir ilktir.



M.FERHAT KURMAN

Düştüm bir gurbete gayrı dönülmez Eller daha bir el dostlar yabancı,
Darda bıraktığım yâre yanarım Sevdiğim bensiz ağlamasın sakın.
Kapadım gözlerimi hiç görülmez Burnumda tüten ocaklarda sancı,
Hasret çektiğim bahara yanarım.Her yan karalar bağlamasın sakın.

Her gece beklerim şu güneş doğsun Karanlık oldu gündüzü unuttum.
Gökten nur yağsın zulmeti boğsun İster güneş olsun isterse de mum,
Hakikat gelsin de yalanı koğsun Gerçek olurdu sakladığım arzum.
Gecede kalan nehâra yanarım Mor gözlerim sabahlamasın sakın.

Tutuşsa bedenim olamam bîzar, Bu nasıl hâl anlayamadım gitti,
Gönlümü alınca bir anlık nazar. Bu aklım başımı terk edip gitti.
Yüreğin maşuka olmazsa pazar, Yâr şimdi ahdimi mahvedip gitti,
Ferhat’ım düştüğüm hâra yanarım. Ferhat ciğerin dağlamasın sakın.