4
Yorum
2
Beğeni
0,0
Puan
2046
Okunma

... bir aralık akşamı... antrenman dönüşü Bakü’de mozart kafedeyim... acı haberi alıyor ve kararıyor her bir taraf... paçalı tavuklar gibi dövünürken, yalnız soğuk ve yağmurlu o akşam ; İstanbul hiç bu kadar ırak olmamıştı Azerbaycan- Bakü’ye !... canımı yitirmiştim, kainat kutsalımı, allah’ın en değerli varlığını !...
...bu akşam bir başka yağıyor yağmur
sanırsın ağlıyor
öylesine boşalıyorki
gül kokusu saçıyor
…………………..ya birini müjdeliyor
…………………..ya birini uğurluyor !...
...baktıkça kara/dan gökyüzüne
yüreğimin nemiyle
ben mi boşalmalıyım
yoksa sen mi diye
sordum kayıp şehrin çocuğu gibi
ağlayacak mı ne
ne gök gürledi oysa
ne de şimşekler çaktı peşinden
bembeyazdılar
karardılar
kirlendiler sanki birden
aktıkça aktılar Hazar’a doğru gözlerimden !...
...belki de işaretiydi bana bu rahmetin
benim için
o mukaddes vuslatın müjdecisiydi
kimbilir
belki aciz halime
belki canım annem için
belki de kimbilir ve dahi niçin
tüm alem içinde
yüreğinde analık hakkı olanlar için !..
Biraralıkperşembe…ikibinonbir…. Saat : ondokuz suları Baku-AZERBAYCAN