Naz ıtırı süzülür suya ateş harıyla.
Eleğimsağmalardan efsane iner yere.
Bütünleşir gamzesi periler baharıyla.
Ona dair haz yağar katre katre sehere.
Bulutları mest eder edasıyla dem gülü.

Kız Kulesi incelir hayalinde gecenin.
Turkuaz sabahlara uyanır tüm İstanbul.
Güzellik tacı olur bir emsalsiz ecenin.
Kafdağı masalını dem dem bu hayalde bul.
Sükûtlara kast eder sedasıyla dem gülü.

Bir gülnihal tavırlı yedi tepe yedi sır.
Emirgan rüyasını görürken semaverler.
Unutulmaz has masal geçip gitse bin asır.
El pençe divan durur Topkapı’da yaverler.
Küskünleri dost eder nidasıyla dem gülü.

Bulutların nazında hicretin kokusu var.
İnce belli nihaller bürünür yakut şala.
Bu şehir asırlardır binlerce âşık savar.
Hatırası dipdiri hafızlarda hâlâ.
Hasretlere gark eder vedasıyla dem gülü.

Naz hazzı esir alır gamzesinde gülferin.
Yakut renkli hayaller demlenir gönüllerde.
Adı gül misal kalır gözümüzdeki ferin.
Bir buruk şarkı olur dudaklarda dillerde.
Mahşere dek eğlenir gedasıyla dem gülü.
06.12.2011 İ.K