Sen adını bağışla, ben dünyayı istemem
Gözlerime bakarak bir tebessüm et yeter
Bir kerecik evet de han, sarayı istemem
Ara, sıra el salla, bir öpücük at yeter

İsterse ateşinle yanıp kavrulsun beden
Ne gelen umurumda nede terk edip giden
Yüce Tanrım değilmi bize aşkı lütfeden
Uzat ellerini de, ellerimden tut yeter

Senin o gözlerinle can evimi süslerim
Gül yüzüne bakarda ne ümitler beslerim
Duruldukça durulur, deli dolu hislerim
Açıldıkça üzerim, yorganımı ört yeter

Yeter ki aşığım de ben peşinde gezeyim
Şu kalbimin rafına bir resmini çizeyim
Kaşında, saçında her tele şiir yazayım
Teninin kokusuyla şu burnumda tüt yeter

Sen aşk doktoru olda benim gibi hastaya
Ayrılık karışmasın hasret denen desteye
Yüzünü görmesem de bir mektup at postaya
Adres defterine benide ekle, kat yeter


Necati KEÇELİ
İZMİR