Gecenin bu yarısında uyku rehavetiyle yatak odasına çekilmeliydim,
Oysa öyle değil, canım sıkkın, bugünlerde aslında böyle de değildim,
Ansızın karşıma çıkıveren olumsuzluk deryasında boğuluyorum sanki,
Kendime çeki düzen vermeme de izin vermiyor, yapılanlar planlı gibi...

Bugünlerde kendimi çok da iyi hissetmiyorum, yaş dönümü desek değil,
Kendimi kurgulamaya çalışıyorum ama o da her zaman mümkün değil,
Hayatın sıradanlığına bırakma konusunda kararlıydım ama o öyle değil,
Kendimi akan suya bırakmak istiyorum ama o da çok sığ, tehlikeli değil...

Hayatı seven biri olarak bunca olumsuzluğun içine çekiliyor olmak ilginç!
Sevecen biri olarak bilirdim kendimi ama nedense içimde hiç yok sevinç,
Belki de yine düşündüğüm gibi yapmalıyım, sıradanlığa teslim olmalıyım,
Sonrasında yaşanacakların detaylarıyla hiç ilgilenmiyor gibi yaşamalıyım...

Hayatın kendisi her zaman ve zeminde, herkes için böylesine garip midir?
Öyledir belki de, yahut sadece benim gibi insanlar için özel bir eğimdedir,
Alıp başımı gitmeliyim buralardan uzağa ama menzilim çok açık değil bana,
Yine de hicret etmeliyim, mekandan değil belki ama zamandan uzaklara...