Çocuklar farklı bir dünyadır, büyüklerin bulunduğu yerden bakarken,
Bulundukları yer özeldir bazılarına göre de, mutluluk yaşayamazken,
Örselenmemiş bir dünyaları olduğu düşünülebilir ama bence öyle değil,
Anlaşılamamış bir dünyadayken etrafa bakındıkları düşünülmelidir...

Geldiğimiz yerdeyken oralarda bıraktıklarımızı unutuyor da olabiliriz,
Gerçi kalbimizi kıranların neler olabileceğini bilmeyenlerden de değiliz,
Garip bakışların ve küçük kafaların içinde kocaman dünyalar bulunuyor,
Büyükler unutkan oluyor genellikle onlar da kendilerini ifade edemiyor...

Bu durumda çocuklukta kalmadığıma memnunum, edilgenlikten hoşlanmam,
Büyüdüğümüzde ördüğümüz duvarların içinde de sıkılıyorum, anlatamam,
Özgürlüğün verdiği olumsuzlukların etkisiyle mutsuzluğu yeğlerim, aksine,
Sınırların içindeki zenginliklerle mutlu olamam, razıyım bir dilim ekmeğe...

O halde sormalıyım; gökte uçan kuşlar gibi mi yoksa dağdaki kurtlar gibi mi?
Nasıl bir özgürlük tercihim olur, sonsuzlukta kaybolan eski bir derviş mi?
Belki bunlar da detaylarıdır hayatın, kendim gibi olmalıyım ve şimdiki gibi,
Kendi çizdiğim sınırlardır, dünyadaki bütün güzelliklerin en önde geleni...