Bir deprem enkazı altında kaldık,
Her yaştan şehitler saf saf dizildi.
Milletçe en derin acıyla dolduk,
En vahşi mahlûklar bile üzüldü.

Gündüz kara haber duyuldu Van’dan,
Nifak kokuları sardı bir yandan.
Garip Ercişlimin farkı yok benden,
Benim de mezarım burda kazıldı.

Analar ağlaşır bomboş kucaklar,
Kör duman içinde mahzun çocuklar.
Bu bayram gamzede yok gülücükler,
Gözyaşım yanaktan yere süzüldü.

Yükselir semaya hüzünlü beste,
Bulutlar ağlaşır gökyüzü yasta.
Kardeşlik rüzgârı varınca dosta,
Kalleşçe kurulan oyun bozuldu.

Paylaştık ekmeği, azaldı derdim,
El ele rengârenk olacak yurdum.
Akraba soylardır Türküm ve Kürdüm,
Arap din kardeşim diye yazıldı.

Cehalet, kin, nefret bitmez yaramdır,
Kardeşin kardeşe kanı haramdır.
Birlik beraberlik bir tek çaremdir,
Depremle diriliş sırrı çözüldü.

Erzincan, Sakarya, Ceyhan’ı gördük,
Tevhidî merhamet hamuru kardık.
İmanın gereği merhemi sürdük,
İnsanlık tablosu Van’da çizildi.