KAÇINCIDIR BU YOKLUĞUNA HAYKIRIŞIM

Yalnızlığın penceresinden bu kaçıncı bakışım
Kaçıncıdır sensizliğe ağıtlar yakışım
Ezberlerimi bozdum,zamanlarımı şaşırdım
Kaçıncıdır bu yokluğunun vicdanına haykırışım

Umut deryalarım kurudu,çöllerde kaldım
Senli anılarıma serap gibi sarıldım
Sensizlikten yoruldum,acılarda sabahladım
Kaçıncıdır bu ardından dualarla yakarışım

Ayrılığın gölgesi düştü,karardı gündüzlerim
Uykuları bana haram kıldı gecelerim
Karabasanlara tutsak oldu düşlerim
Kaçıncıdır bu gecelerde yıldızsız kalışım

Hazanları mevsimlerimden hiç atamadım
Baharların sevdasını bir daha tadamadım
Şimdi yokluğunun çıkmaz aylarındayım
Kaçıncıdır bu her mevsimde üşümeleri yaşayışım

Meğer bir umutmuş bana varlığın
Şimdi ise hüzün oldu sanki darlığın
Gel artık bitsin şu kahrolası ayrılığın
Kaçımcıdır bu yaradanıma avuçlar açışım.