Hüzün şarkıları söyler sonbahar akşamları
fani bir üşüme hissi sardı bu bedenimi
ellerim buz kesmiş adeta
ıssız geceler de yokluğuna mahkumum
seni yazarak unutuyorum üşümüşlüğümü
yoruldum artık biliyormusun
tek taraflı hayatı omuzlamaktan
altında ezilmekten

anlatamayıp dertlerimi dinlemek bir başkasını
seni beklemekten yoruldum
her güne belkilerle başlamaktan
hıçkırıklarımı sadece kendim duymalarımdan
sefalet zinciriyle hapsedilmiş
aşkın yalnızlığından yoruldum

sabret sabret dedim kendime
ümitsizliğe düşünce, hayallin çıktı karşıma
gözlerine baktım, kendimi gözlerin de bulunca
güç aldım acıların binlerce çeşidine karşı
hayalinin gözlerin de duramadım
göçüp gideceğim özleminden

senden bir vasiyetim var yaparmısın
ölürsem mermerden olmasın mezarım
toprak la bütünleşsin mezarım
mezar taşıma ismimi yazmayın
hasret üstüne bir dörtlük yazın
gelen geçen sevdalılar okusun
ince kasnaktan kalın iğnelerle
karanfiller işleyip sarın tabutuma
unutma ben hep seninle yanında olacağım
xxxYUNUSxxxx