1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1063
Okunma
Şafak söker, aydınlanır ocağım.
Ben yanarım, kül olurum dünüme.
Pişmanlığım, keşkelerim depreşir,
Günahlarım dizilince önüme.
Bir yarımı sarmalarım belerim,
Bir yarımı eleklerden elerim.
Dua eder Allah’ımdan dilerim;
Günah yazma, boşa geçen günüme.
Yaptıklarım elbet bana dönecek.
Başım gökten mutlak yere inecek.
Bir gün olup bu fırtına dinecek
Utanarak bakacağım kinime.
Malda mülkte bu gözlerim ha bre,
Kurtuluş yok, gireceğim kabire.
Arkasından Mahkeme-i Kebir’e
Çıkacağım imanıma, dinime!
Böylece bir ademim ben sıradan.
Yargılamam, çekilirim aradan.
Çare yok ki göçeceğim buradan
Engel konsa, set çekilse yönüme.
11/2011/Konya
Cevap Yaz