Bu sabah yeni bir güne daha uyandım!
Sana şükürler olsun yaradanım!
Penceremi aralayıp derin bir nefes aldım!
İnsanlara baktım,hepsinde ayrı bir telaş
Günlerin ayları ,ayların yılları kovaladğını düşündüm!
Derken ,birden gözüm duvardaki saate ilişti.
Yelkovanın kaçtığını,akrebin onu kovaladığını gördüm!
Kendi kendime mırıldanıyordum!
Şu ömür denen yaşamda,işte bu kadar hızlı tükenip gidiyor dedim!
Ama bunu bizler anlamıyorduk,hatta farkına bile varamıyorduk.
Hayata dair,olur olmaz şeylere kulp takıyor,birbirimizi kırıp döküyorduk.

Bazen birbirimizin canını acıtıyor,birşeyleri paylaşamıyorduk.
Kafam karışıyordu,
Allah Allah,sahi bizler neyi paylaşamıyorduk.
Neden birbirimizi anlamıyor,neden birbirimizi sevemiyorduk.
Mademki ömür bu kadar kısa,neden birbirimizi kırıp döküyorduk.
Güvensizlik ,karamsarlık,umutsuzluk,almış başını giderken,
belkide ne istediğimizi bizlerde bilemiyorduk.
Belkide birşeyler gözlerimize farklı görünüyordu.
Belkide sevgilerimiz köreliyordu.

Belkide bizler,bencilliğin ve kıskançlığın kıskacında,
mutsuzluğun girdabında bocalayıp dururken,
Havada uçan kuşların,baharda açan çiçeklerin kıymetini bilemiyorduk.
Kuşları sevemiyor,çiçeklere dokunamıyorduk.
Belkide onun için her şeyi kırıp döküyorduk..
Teneffüs ettiğimiz havanın,içtiğimiz suyun,bastığımız toprağın,
Dahi kıymetini bilemiyorduk.
Peki,bu sabah varmıyız,yeni bir güne günaydınla başlamaya,
Peki,bu sabah varmıyız,yeni güne merhaba demeyle başlamaya,
Bu sabah varmıyız herkese günaydınlar,hayırlı sabahlar demeye
Bu sabah varmıyız,birbirimizle selamlaşmaya,birbirimizi sevmeye.
Haydin öyle ise,hep birlikte,,,
Merhaba sabah,merhaba insanlar,merhaba kuşlar,merhaba çiçekler,
Merhaba deniz,merhaba gökyüzü,merhaba güneş,
Merhaba dünya,
Bizler söz verdik,birbirimizi sevmeye,
Bizler söz verdik,hayata yeniden başlamaya....

(İstanbul,10.05.2011)
BU SABAH KAR TANELERİ )ADLI ŞİİR KİTABINDAN