Dışarıda bir hayat var, eskilerde kaldı sanıyordum,
Sabah dışarı çıktığımda hala devam ettiğini anladım,
Erkenden çıkmam gerekiyordu, minnoşum da gördü,
Görmekle kalmadı, yola kadar benimle birlikte yürüdü...

Yolda oyalanabileceği bir kediyle karşılaştık, sevindim,
Kaza geçirerek ölebileceği korkusuyla hep endişeliydim,
O hemcinsiyle oyalanırken ben menzilime ulaşmış oldum,
İşlerimi bitirince ’Oh!’ çektim tersi yönde yola koyuldum...

Sokağın başına geldiğimde minnoşun beklediğini gördüm,
Bu kedi cinsinin akıllı olduğunu düşünüp yeniden ürktüm,
Beni görünce o da yönünü değiştirdi, birlikte yürüdük,
Ayaklarımın arasında yürüyordu, ayağına bastım, üzüldük...

Eve geldiğimizde onu dışarıda bırakıp ben evime geldim,
Merdivenler temizleniyordu, dolayısıyla dış kapı da açıktı,
Minnoş durumdan vazife çıkartarak merdivenlere yöneldi,
Asansörde olan şahsımdan daha önce evin önüne geldi...

Hala kapının önünde bekliyor, hatırlamak için miyavlıyor,
Kapıyı açıp dışarı çıkmasını söyledim, sanırım beni anlıyor,
O ısrarla orada oturmaya devam etti, çayın altını yaktım,
Ben kahvaltı yapmak için bekliyorum, onu içeri almadım...