Yirmi dört kasımı gösterir zaman
Bize göre değil karanlık duman
Su yüzüne çıkar sap ile saman
Altını gümüşü görüp caymayın

Bu meslek onurlu ekmek aşımız
İnsanlara çatık olmaz kaşımız
Biz biliriz bizim kendi işimiz
Her kalem tutanı bizden saymayın

Mesleğim öğretmen her yöne ihraç
Tanrı mesleğidir yakışır Miraç
Uzakta kalsa da bilgiye muhtaç
Kar tipi de olsa sakın buymayın

Cahil ise insan denilir sürü
Beynin kullanmayan kemikle deri
Tebeşir elinde tahtaya yürü
Başınızı kimselere eğmeyin

Kenarda köşede köyde kalsa da
Hayın kurşunuyla düşüp ölse de
Cahiller toplanıp davul çalsa da
Kalemin sesinden başka duymayın

Elbet bir gün göreceksin ilgiyi
Yanlış yapılanda tozut silgiyi
Amacınsa beyne koymak bilgiyi
Rengine ırkına göre saymayın

Libası koruyan içteki astar
Bu meslek altındır ziyneti göster
Buz üstünde durmak maharet ister
Potine aldanıp hızlı kaymayın

Allah’ın emridir okumak haktır
Açtır kitapları hepsine baktır
İlimden irfandan başka yol yoktur
Cahil meczup softalara uymayın

Niceleri gitti Erciş’te Van’da
İlim yaymak için alemi handa
Hakkın huzurunda iki cihanda
Bildiğiniz yoldan asla dönmeyin

HAYDARİ öğretmen derin yarası
Bazı tutar bel ağrısı sarası
Vallahi demenin tam da sırası
Durağa gelmeden sakın inmeyin