Kara kışa tipi zor gelmez PAŞAM!
Geçinip gidiyor tekmili tasam
Kuzguni telimde ağartılan gam
Sayende dökülüp durdu diyorum.

Döşüme düşerken kanayan zaman
Sabrımı zorlayan çelişki yaman
Günahın tövbeme vermiyor aman
Haram sofrasını kurdu diyorum.

Çağlayan bağrımda nehirdi akan
Deniz kıskanırken çoktu fiyakan
Kurutup ırmağın özünü yakan
Bir damla yaşımda kordu diyorum.

Yıkık viranemde yaralı goncam
Dönmüyor eskiye sarışın fulyam
Ne leylak ne zambak nede manolyam
Açmayı unutan nurdu diyorum.

Sendin hayalimi elimden alan
Nasıl hoşnut olsun olurken talan
Bir ifrit çağrısı dilime dolan
Varlığın sıhhate çordu diyorum.

Ne zaman son verdin bittiki sılan
Varlığın bir günü beş vakit kılan
Duygumun katili kara bir yılan
Çıngıraklı zehri kustu diyorum.

Bu kaçıncı vurgun kaçıncı yıkım
Boğazımda canım kaldı bir sıkım
Kaç alevin közü kaçıncı yakım
Yüreğimde sönen küldü diyorum.

İlkbaharı çalıp hazanı verdin
Miadı dolmuyor bitmedik derdin
Ömrümü ecelin yoluna serdin
Şehadet şerbeti sundu diyorum.

Neden dik yokuşlusun yokmu hiç düzün
Gece vakitliden beter gündüzün
Çözülür iş değil o ikisözün
Aklıma ’GİZ’ lenip ’SIR’ dı diyorum.

Yeşertip düşleri var ettim yoktan
Hazanın boynumun borcuymuş çoktan
Ümidin başağı sökülür kökten
Dövülen bağrımda undu diyorum.

Oysaki sevgiyi sevdim seninle
Aşkını bağrıma diktin elinle
Şimdi dudağımdan çıkanı dinle
’İHANET İNTİKAM ALDI’ diyorum
’ŞİMDİ HAK YERİNİ BULDU’ diyorum.


yasemen akyürek 07 06 1999 ANKARA