1
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
889
Okunma
Kim arayıp sormakta seni, eşin dostun arkadaşın?
Hep seni yazıyorken kalem şimdi hangi manadasın?
Ben bu mana peşinde ömrünü tüketen meçhulün biri,
Sen önde ben ardın sıra rüzgar misali, izliyorken seni,
Aslında her an ömrümün sonuna yaklaşıyorum.
Bir sesini duymak ya da tutmak ellerini bir an için,
Yok, yok,olmuyor, sana sözlerim manasız geliyor,
Oysa ki neleri vermezdim bir an beni anlaman için ?
GÜVEN FATSA
5.0
100% (1)
Cevap Yaz