Halk edebiyatında koşma ve örneğini vermeye çalıştığınız bu eser türünde; genelde ilk dörtlük genel eserin kafiye yapısını vermek açısından bir öncü kuvvet değer taşır.En olmasada çapraz kafiye olarak başlaması şairlerimiz arasında bir gelenek yapısını almıştır.

Siz her bir dörtlüğün 3.mısrasında ortak yapılan bir kafiyelendirmeyi tercih etmişsiniz.Elbette güzel bir düşünce, ya da 4.mısrayla kafiyelendirmemiydi amacınız bilemiyorum ama her iki halde de kafiye olmuyor.

1.düşünce haliyle : yani 3.mısralar ortak hanesinde düşündüğümüzde ;

yazardım / şaşardım/ ağlardım /( görülen geçmiş zaman ) - m şahıs eki

yazardım / yaz (kök) -ar -dı( görülen geçmiş zaman ) - m. şahıs eki
şaşardım /şaş (kök )-ar -dı( görülen geçmiş zaman ) - m şahıs eki
ağlardım / ağla (kök)- r*dı( görülen geçmiş zaman ) - m şahıs eki
çağlardım /çağla (kök) ar -dı( görülen geçmiş zaman ) - m şahıs eki


yaz (z) ile, şaş (ş) ile , ağla ( a ) ile çağla ( a ) ile bitiyor.

ağla ve çağla arasında tunç kafiye var ama bütüne sirayet etmediği için diğer ikisiyle uyumlu olmadığı için ilk halli düşünmemizin yanlış olduğunu görüyoruz.Yani şair her bir dörtlüğün 3.dizelerinde birbirine uyumlu kafiyelendirme yapmamış.

2.düşünce haliyle irdeleyelim.

Yani her dörtlüğün 3 ve dördüncü dizelerini kendi aralarında kafiyelendirdiğini düşünelim.

1- yazardım / hazanım ..............köklere indiğimizde yaz / hazan
2-şaşardım / hazanım............... " " şaş / hazan
3-ağlardım / hazanım................" " ağla / hazan
4-çağlardım / hazanım .............." " çağla / hazan


Bakıyoruz yine burda da bir kafiyelendirme düşünülmemiş sadece " ım " sesinin getirdiği bir ortaklık var ama o da redif niteliği taşıyor aynı sesi taşıyor olması onun kafiye olduğu anlamına gelmez.

Kökten düşünülüyor ise kafiyeler eğer kök seslerinin aynı olması yok eğer ekten düşünülüyor ise aynı ek kullanılmış olsa bile niteliğinin farklı olması gerekir kafiyede.yani bir yerde 'bir ek zaman eki olarak kullanılmış ise diğer kafiyelendirilen dizede yapım ya da çekim eki gibi farklı bir nitelikte bulunmalı. Ya da kelime olarak düşünecek olursak cinas olmalı .Ama yapı ve anlam olarak mutlaka değişik olmalı.


Anlatım olarak çok güzel olmasına rağmen yine " Eski çamlar bardak oldu " Bilindik bilinen bir sözün üstelik eserin bel kemiğini oluşturacak nitelikte sürekli tekrar edilen bir dize olarak kullanılması son derece büyük zaafiyettir düşünüyorum ki malumunuz şair söylenmeyeni, bilinmeyeni, hissedilmeyeni, duyulmayanı, duyumsanmayanı yerine getiren mucittir aynı zamanda. Bilinenin tekrarırının ne şiire, ne okuyucuya, ne de şaire hiç bir kazanımı yoktur.Bu bilinçle ele alırsak eserlerimizi daha ışık yüklü, bilgi ve duygu yüklü, çarpıcı eserler verebileceğimize dair inancım tamdır.


Efendim, kısaca başka dizelere değinmeden başka noktalara değinmeden eserin kısmen kafiye konusuna ve anlatıma değinmek istedim.Yanlışım var ise özür diliyorum.Amacım asla incitmek değil .Yani ben söylemezsem, o söylemezse başkası söylemezse kim söyleyecek.Ben de bir çok abimden azar işittim emin olun. Kaç kez hem de :)) Öyle böyle değil vallahi.
Ama biliyordum ki benim iyiliğim için söylenmiş, benim kendimi geliştirmem için o kadar zahmete girilmiş.Lütfen sizde yanlış anlamayın bütün iyi niyetimle yazdığıma inanın.

Eserinizi kutluyor nicelerini okumayı diliyorum.Selam ve hürmetlerimle.