Bak zaman değişmiş, her şey tersine,
Yaya yolda yürür, araç balkonda.
İnsanlar kul olmuş yazık nefsine,
Vücut irin bürür, vebal boyunda.

Oğlan babasına elin kaldırır,
Kızı yıla varmaz çocuk aldırır,
Koca namahremle eşi kandırır,
Ay günah doğurur, her gün batımda.

Çiftçinin gönlünde kat kat gökdelen,
Aradım, görmedim haramı bilen,
Karışmış meydanda ağlayıp gülen,
Orucu açan yok, bir top atım da.

Atlı yayan olmuş yayansa atlı,
Çoban bina dikmiş hem de çok katlı,
Karga tavus olmuş, sırma kanatlı,
Gemiler gidiyor tren rayında.

İşçi patron olmuş, memursa âmir,
Dirlik paramparça bekliyor tamir,
Çocuklar üşümüş evde yok kömür,
Hanım dedikodu, koca oyunda.

Düşkün bina dikmiş ana caddeye,
İnsanlar kul olmuş pula maddeye,
İş bu kadar ileri geldi raddeye,
Âdemde az kalmış insan soyunda.

Araçlar peş peşe hem de rengarenk,
Fukara, varlıklı birbirine denk,
Eder lakin çok geç, kafamıza dank,
Asalet kalmamış zengin bayında.

Kim hâlim, kim selim bilenimiz yok,
Dağılmış maişet düzenimiz yok,
Tövbe şu vücudu üzenimiz yok,
Gelin sokaklarda, yılan koyunda.

Deniz fırtınalı sahil çamurlu,
Kadın iş başında eli hamurlu,
Fakir halin bilmez, kürkü samurlu,
Günah kol geziyor rahmet ayında.

Cani hâkim olmuş, hırsız avukat,
Kedere gömülmüş insanlar kat kat,
Hangi nimette var söyleyin bir tat,
Neşe kayıp olmuş komşu toyunda.

Bu böylece gitmez kıyamet yakın,
Hüdai sen mert ol, merdane takın,
Büyük günahlardan tövbe de, sakın,
Sonra boğulursun, gazap suyunda.

2007 Malatya