Bizim mahallede,

Mahalle baskısı vardı,

Ama şöyle;

Komşu kızına biri göz dikse,

Hop bakalım!

Bu mahallenin namusu bizden sorulur,

Şöyle yaylan da

Enseni görelim!


Bu şu demekti aslında,

Oğlum bu kız,

Bize nasip olacak,

Başkasına yedirmeyiz!


Kıza da

Kız her önüne gelene,

Kuyruk sallama öyle.

Bacaklarını kırarız ha!


Ya da

Kız süslense püslense,

Dışarı çıksa,

Anası;

Kızım öyle çıkma sokağa,

Kuyruk sallama erkeklere,

Adımıza leke sürme!


Abisi;

Kız birisi ile görürsem,

Ramazan davulu gibi

Pataklarım Allah’ıma!



İncir bahçesine girerdik,

İncir çalmaya;

Tam bu sırada,

Kâhya Çetin,

Sarı renkli Ford’undan hızla iner,

Elinde av tüfeği ile

Havaya birkaç tane sıkar,

Bizler de

Çil yavrusu gibi dağılır,

Bu arada ağaçtan,

Kafa üstü düşenler,

O durumda dahi

Arkalarına bakmadan kaçardık.

Bu da böyle bir,

Mahalle baskısı idi.



Herkes birbirini tanıdığından,

Dedikodu had safhada idi,

Biri bir şey alsa,

Ne almış,

Nasıl almış,

Nereden bulmuş,

O parayı?

Hazine mi buldular acaba?



Birine biri gelse,

Kim gelmiş?

Neden gelmiş?

Nesi oluyormuş?

Gibi sorular sorulur,

Bu soruların yanıtları,

Öğrenilinceye kadar,

Herkes meraktan çatlardı.

Yani,

Özel yaşama,

Had safhada,

Girme merağı vardı.

Ama

Kimse kimseye

Sana ne?

Diyemezdi.

Paylaşmak istemeyenler,

Ya

Kaçak cevaplar verir,

Ya da

Tatlı su balığı,

Yalanlar söylenirdi.

Ama

Yalancının mumu yatsıya kadar,

En kısa sürede,

Her şey açığa çıkardı.



Kazara bir kız ile dolaşsan,

Anında tüm mahalle duyardı,

Pastaneye gitsen,

Mutlaka birileri görür,

En kuytu,

Karanlık sinema köşelerinde bile

Tanıdık bir yüz denk gelir,

Gelmesi önemli değil,

Herkese bir güzel duyururdu.

El ele dolaşmak,

Namus elden gitti,

Manası taşırdı.

En emniyetli yerler;

Dağlar ve taşlardı.

Orada da

Çalı ve çırpı ile

Vahşi hayvanlar rahat bırakmazdı.



Bunlar hep

Mahalle baskısı idi.

Ama

Hepsi çok tatlı,

Çok samimi,

Şimdi bile

Hatırlayınca,

İnsana bıyık altından gülümseten olaylardı.

Bunlar gerçekten,

Mahallenin baskısı idi.


Şimdi ise

Durum farklı,

Mahallenin adı geçiyor ama

Başka şeylerin,

Bir baskısı,

BU.

Benim mahallem,

Saf ve temiz,

Bari

Onun adını almayın,

Ağzınıza,

Hiç değilse,

O temiz kalsın!