Onlarla mamur olur benim gönül sarayım.
Birisi sabrı işler biri huzur buğusu.
Billûr bakışlar gibi içten gülümser çayım.
İkisi de hayatın nazlı narin kuğusu.


Tespihim ipek nazla eğirir hep zamanı.
Hazza kapı aralar berrak çay kokusuyla.
Her ikisi sevdirir nefes aldığım anı.
Tevazu işlemeli nazenin dokusuyla.


Biri dudaklarıma sıcak buse kondurur.
Sırdaş olur diğeri okşar parmaklarımı.
Hep yâdda kalsın diye güzel anı dondurur.
Teslim eder bihakkın sükûnet haklarımı.


Billûr seher deminde bir günün sabahında.
Söyleşirler sessizce iki sadık dost gibi.
Kırık gönlü şâd eder harı kalır ahında.
Naz incisiyle dolar gönlün sırçadan dibi.


Uzayıp gider yollar tespih döner daima.
İçi dışı bir bardak bana sırrını söyler.
Lâle sümbül bağrında ederler nazı ima.
Dilimi bağlar bu hâl ve beni ketum eyler.
Ankara,16.11.2011 İ.K