ESER KALMADI

Bir zamanlar benim cennet vatanimda
Temizlik düsünceden baslardi,
Dedemin abdest aldigi ce$me;
Belkimde bu yüzden temiz akardi
Pislendi düsünceler, eser kalmadi.


Düsmanin düsünceden ödü kopardi,
Dedem kefenini basinda tasir,
Ninem örtüsünü sancak yapardi
Bunlari bit pazarinda satinca bizler
Düsmanlara korkudan eser kalmadi.

Kislayi andirirdi mübarek haneler,
Herkes ezandan önce i$timaya kalkardi,
Hak sevgisi doruhta yüreklerde,
Ezanlar ruhlari bir hos oksardi.
Seccadeler alinlari koklardi

Ninem melek gibil, kar beyaz örtüsüyle,
Coluk cocugunu kapidan ugurlardi,
Dedem, aksam isten eve geldimi,
Helalmi kazandim diye,muhasebe yapardi
Böyle hanelerde yetisen insan,
Ana vatanina cennet gözle bakardi.


Söyleyin bana!bu temiz düsünceden esermi kaldi?
Bir $apka ugruna ,
sarik dedeme kefen,
Fransizin yirtamadigi ninemin örtüsü;
irtica simgesi(!) oldu horlandi.
Neyimizden korksun simdi düsmanlar?
Aramizda onlardan bir fark kalmadi.

Kalmadi bereket, kalmadi izan,
Putlarin gölgesinde haz vermez oldu ezan,
Asil millet oldu, yedi düele sazan.
Fuhus parasiyla kayniyor kazan,
Kefereye verilen harac yüzünden(faiz)
Basimizda sapka bile kalmadi.

Terk etme geri dön! ey yüce medeniyet,
Yetmedimi ödedigimiz diyet
Sen gittin gideli,
Yer yüzünde adaletten, eser kalmadi!
Rabbimiz,sabir,sebat, basiret ver bizlere!
Cekecek fazla, taketimiz kalmadi...
Tarih: 08-17-05
Ilyas A.