Oyun tek perdelikti
sahne açıldı
kenarda antika bir masa
üzerinde gül desenli bir örtü
geçmişin izleri duruyordu adeta
yılların eskitemediği güllü örtüde

Hüzünlü bir hikaye işlenmişti oyunda
kadro sadece iki kişilikti
orta yaşını birazcık geçmiş
güzel bir kadın
adamın yaşı belli olmuyordu aslında
saçına düşen aklar
gençliğinde saçlarının siyah olduğunu gizleyemiyordu
yüzünde beliren çizgiler
sanki geçtiği çileli yolların kopyası gibiydi

Antika masanın üzerinde
Göze çarpan eski bir şiir defteri
Onun üzerinde duran yontuldukça küçülmüş
birkaç şiirlik ömrü kalan kurşun kalem vardı

ne olduysa
bir anda kalem yere düşmüş
adam kalemin üzerine basıp un ufak etmişti
kadın hızlı bir refleksle
şiir defterini alıp sıkıca sarılmıştı
Onada bir zarar gelmesin diye
belliki tüm anıları saklıydı onda
çucuğu gibi bağrına basmıştı adeta.

perde kapanmış
Işıklar yanmıştı
çünkü oyun bitmişti
sanki yarım kalan bir dram izlenmiş
herkes birbirine bakıyordu.

Anlaşılan uzun bir şüre
ne senaryo
ne de şiir yazılacaktı
çünkü
evet çünkü şiir yazan kalem kırılmıştı...


....................AHMET MORAN
.....................15/11/2011