2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1211
Okunma
Şafakta ötüyor gurbet treninin sesi
Başladı ömrümde şimdiden ayrılık yası
Tanrım ne zaman dinecek gözümün yaşı
Ben ağlayım gurbette o yar gülsün derim.
Yüce dağları aşıp gurbet ellere düştüm
Ayrılık ateşi ile yanıp kendimden geçtim
Kendi ellerimle çizdim yolumu bende düştüm
Ben kan ağlayayım gurbet elde o yar gülsün derim.
Ben gurbete giderken bizim eller gülistandı
Güllerin üzerinde öten güzel bülbüller vardı
Ayrılık rüzgârı hazanı gönlümde yaşadı
Şimdi ayrılık var yas var o yar gülsün derim.
Görenlim sen ayrılıp git sende o yardan
Hiç kimseler caydıramaz seni sevdandan
Seni sevenle beraber namus sözü verdin
Ben gurbette acı çekerken o yar gülsün derim.
Tahir GÖRENLİ 1992
Cevap Yaz