Sen bakma
Yolların sonsuz gibi göründüğüne
Tanrı Ölüm diye bir sınır taşı dikmiş
Bütün sonsuzlukların aksine
...
Bir yol düşünüyorum
İnişli çıkışlı
Kıvrım kıvrım
Yürüsem
Tanrının huzurunda olacağım san ki
Yürüsem bahtiyar olacağım

Yürümek burada hürriyet kadar kutsal
Yürümek yaşamak demek

Kim çekmiş bu duvarları önüme
Bu dev settin mimarı kim
Tel örgülerde neyin nesi
Kim bu nöbet bekleyen asker

Ağrılı mı
Mehmet mi adı yoksa
Onunda sevdikleri var mı
Sılayı düşünüyor mu Mehmet
Düşünüyor mu ha düşünüyor mu

O çatık kaşlar
O Bakışlar
Aşıp ta yüce dağları
Zehra nın bakışlarında kenetleniyor mu
Seviyor mu ha seviyor mu
...
Yak bir sigara Mehmet
İnişli yokuşlu yolların hatırına Yak bir sigara

Biliyor musun Mehmet
Toprak daha hoş kokuyor artık
Çiğdemler açtı mı dışarıda
Bahar mı geliyor Mehmet
Geliyor mu ha geliyor mu
...
Çözün ayaklarımı dostlar
Gözümdeki kanlı mendili çözün
Her akşamüstü
Karşı kaldırımdaki kadın
Daha ne kadar dayanır bu hasrete
Bahar bana hasret
Yol bana hasret
Mahallemin çocukları bile
Özlüyor mavi masallarımı
Anka kuşunu özlüyor

Çözün ayaklarımı dostlar
Gözümdeki kanlı mendili çözün
...
Al Mehmet
Bu nazar boncuğu kolye senin olsun
Bana nazar değdi
Sana değmesin
Ve
Söyle karşı kaldırımdaki kadına
Artık beklemesin

04.03.1984 Ankara


2.
Bu günlerde
Ağrılıyım Mehmet
Ağrı senin memleketin
Ağrı benim gönlümün davetsiz misafiri
Sen ve ben ağrılıyız Mehmet
Anadan doğma ağrılıyız

Sen başucumda nöbettesin
Ben ağrılar içinde uykusuzum
‘’Her yer karanlık ‘’ diye başlayan şarkı
Oyun havası gibi kalıyor matemim karşısında

Ben ağrılıyım Mehmet
Ben sancılıyım


Mektubu geldi mi Zehra nın
Saçlarından bir tutam
Koymuş mu zarfın içine
Öptün mü Zehra nın saçlarından Mehmet
-Öptün mü ha-

Anlamıyorsun beni Mehmet Anlamıyorsun
Kör bir dünyaya açmışsın gözlerini
Görmüyorsun duymuyorsun bilmiyorsun
Zehra nın saçları ilgilendirmiyor seni
-Gözleri de öyle-
Bahar da ne ki
Çiğdemler ne
Ne bu nazar boncuğu kolye

Öylemi sanıyorsun Mehmet
Öylemi sanıyorsun ey gözünü sevdiğim

Sen bu dağın eteklerinde büyüde
Nefes alıp verişini duyma Ağrı nın
Olacak şey mi bu Mehmet olacak şey mi
Benim çığlıklarımı duymadın hadi neyse
Ağrı dağının hıçkırıklarını duymamak
Affedilir şey değil Mehmet
Affedilir şey değil
…
Ağrı dağı
Selam söyle sevdiklerime
Yollara bakıp ta bunlanmasınlar
De onlara
‘’Ordularla yenilmez bir gayız var kanım da’’
De onlara
Vazgeçti yenilmekten o adam
Yeniden kuşandı pusatlarını
Savaş açtı yeniden yolların zulmetine
Dönecek de
Bir şafak vakti
-Gün doğmadan-
Hasretle kavrulan yüreklerin üstüne
Yağmur olup yağacak de

Ağrı


3.
Yok be Mehmet
Bir ölümlünün harcı değil
Susuz topraklara yağmur olmak
Kaldı ki bizim yüreklerimiz bile
Ağrı nın yamaçları gibi yangın
Ağrı nın etekleri gibi kuru

Mavzerim bu günlerde
İlk defa ağır geliyor omuzlarıma
Yokuşlar ilk defa yoruyor beni
Ve eski hırsımdan eser yok
Sana benziyorum yavaş yavaş

Gocunma Mehmet
Yarası olanlara benim lafım
Senin suçun değil
-Vallahi değil-
Yolların bu denli dik oluşu
Ve meyve vermemesi ağaçların

Sen bozkırın ortasında yalnız
Ben kaldırımlarda kimsesiz
Bu kadarcık benzeyiş bile
Yeter bizim kardeş olmamıza
Aynı kandanız Mehmet
Soyumuz sopumuz aynı
Ve bizim vatanımız bu yerler
Bizim toprağımız

Öyleyse ne bu kavga bu hırgür
Alıp veremediğimiz ne
-Ne bölüşemediğimiz-

Anlayabilsen beni Mehmet
Bir anlayabilsen
Aşılmaz dağ kalmazdı bizim için
Yollar ejder bile olsa
Yenerdik onu Mehmet yenerdik

Ne karşı kaldırımdaki kadın
Tükenip kalırdı yollarda
Ne yaş dolardı Zehra nın gözlerine
Tarlanın bir ucundan bir ucunu değil
Kainatın ta ötesini görmeye çabalardın
Severdin Mehmet
En az benim sevdiğim kadar severdin
Ve bilirdin ki sonunda
O adam
O nazar boncuğu kolye
O bahar
O çiğdemler
O mavi –Gök mavisi- masallar
Ve çocuklar
O melek yüzlü yetimler
Yüreklere hapsedilmiş
Hürriyetten başka bir şey değiller

03.02.1985 Ağrı


4.

Bitmez diyorlardı bitti işte
Yarın sılaya gidiyorsun Mehmet
-Zehra ya gidiyorsun-

Göreceksin
Eşikte karşılayacak seni
Gözlerinde gülücüklerin en güzeli
Yanakları al al

Yarın bitiyor bu hasret Mehmet
Gurbetin kahrı bitiyor
…
Ve gitti Mehmet
Allah a ısmarladık bile demeden
Bir cıgara yakıp Mehmet in arkasından
O gidiş i hayal etmek
En azından beş yılımızı
Alıp götürür ömrümüzden

Ben
Beni bıraktığın yerdeyim Mehmet
Gene voltadayım şu saatler
Gene kürek çekmekteyim sabah a
Gene buz gibi duvarlar
-Buz gibi-


1986 hakkari







Eski bir mahkum, eski bir asker...