bilmiyorum neden,nedenler,sebepleri yok,
sıkıyor bu ruhum beni,
ruhumdakiler karma karışık
zamansız ,mekansız girdaplar...
vakitsizce batan güneş gibiyim,
yerim yok gidiyorum
belki istemeden kırıyorum çevremi,seni,
biliyorum zalimce bu yaptıklarım
aması yok nedenlerimin
sonuçlarımın sonu yok aynı ben,aynı benim gibi
savruluyorum karanlık delhizlere
yaşam anlamsız geliyor bazen
yaşam buz gibi soğuk
zalim karanlık geceler..
örmüş ağlarını zifri’ye dört bir yanımda
karanlık düşler içindeyim yarı uykularımda
sevmelerden,sevilerden nefret ediyor yüreğim
düşmanım…. hemen yanı başımda
bir türlü geçmeyen zaman
koşmak istiyorum ,uzaklaşmak istiyorum karabasan düşlerimden
nefes alamıyorum
kaçamıyorum
hala buralardayım bak
yüreğim uzak sevdalarıma
sevdiğim uzak yüreğimden
tütün sancılı acılarım zehir zemberek
ot tutmuş tarlalar gibi
bir kıvılcım yakar beni,yok eder küllerimi
hep o mel’un ölümü düşünürüm..
yer bitirir beynimi dertlerim
mutsuzluğum gelir kurulur yüreğime
bağdaş kurup dertlerle, yer tüketir beynimi,
ölümü düşünürüm bazen dibimde
bazen yıllar kadar uzak
seni bırakıp gitmek nihayet zamanlara
göremediğin gözlerinle,yürümeyen ayaklarınla
inmek,inmek….
dibini görmediğin kör kuyulara…
ölmek istiyorum…..
sessizce terk edilmiş bedenimde.
ölmek istiyorum körr şafaklarda..
11.11.11
V.A.Çamlıgil