Koklarsın
Saçlarını, boynunu, omuzlarını
Rüzgâr gibi gezersin her yanını
Ellerini koklarsın avuçlarına alıp
Çiçekler kıskanır, melekler imrenir
Öyle koklarsın yârini…

Sararsın
Belinden sıkı sıkı
Kendine öyle bir çekersin ki
Yek vücût oluveririsiniz o an.
Kıyamete kadar sürecekmiş gibi
Ahtapotlara rahmet okuturcasına
Tek bedeninle değil, ruhunla sararsın.
Anaların bebelerine sarıldığı gibi şefkatli
Kahramanların silahını tuttuğu gibi yiğit
Öyle sararsın kadınını…

Öpersin
Yanaklarından tek tek
Çenesini, burnunu, dudaklarından öpersin sonra
Daha önce kimse sevdiğini öyle öpmemiş sanki
Öpersin doyamazsın, öpersin, bitap düşene kadar
Alnından öpersin sevdalını…

Seversin
Her şeyini ayrı seversin
Sabah ayrı, akşam ayrı seversin.
Evde, sokakta, yolda yani her gördüğünde
Yenilenen hasretinle seversin âşkını.

Özlersin
Özlersin gün boyu.
Aklın, gönlün ondadır.

Akşam olunca
Yanına uzanınca helâlin
Başın sinesindeyse birde
Her an’ın cennetin provasıdır…


İstanbul