‎-"Hayata, yaşama karşı belli bir duruşa sahip olanlar, kimseye yük olmadan (mümkün olduğunca) ve her zaman aldığından fazlasını verenler, usta insanlardır ve saygıyı, ilgiyi hak ederler. Onlar önce hadlerini bilirler, bilmeyenlere bildirmeyi de iyi bilirler. Böylesi insanlarda lafın fazlası eziyettir. İlim, san’at, âşk ve insan her zaman ilgi alanlarındadır. Güzelden bıkmazlar, bıktırmazlar, kadrini bilirler. Yalnız iyide yarışırlar. Kötüye her fırsatta tüm güçleriyle karşı çıkarlar, kötüden, kötülükten yana olmazlar...” - neyzence lâkırdılar -


Gölgenden bilirler seni
Kokundan tanırlar
Sesini bile
Özlerler
Usta…

Yük olmaktan utanırsın en çok,
Bin vermeden, bir almaktan hayâ edersin.
Sen nerede yaşasan şan ve şeref katarsın usta…

Câhillerden bol çıkar düşmanın,
Zâlimlerin korkulu rüyası olursun her dem.

Masûmlar yakın bulur kendine seni
Bilirler senden zarar gelmez onlara.
Elinden kötülük çıkmaz, dilinden kötü söz.
Namuslarına fenalık gelmez sen var isen…

İlim gıdandır her şeyden önce
San’at ilgine muhtaçtır,
Âşka şereftir nazarın.

İnsanlar hasrettir varlığına usta…

İyiyi çoğaltmayadır tüm çaban,
Kötülüğe her zerren düşmandır.

Ne ilgi, ne sevgi, ne iltifat, ne dünyanın malı
Yolundan bir an bile alı koyamaz seni.

Haddini bilirsin sen
Bilmeyenlere de bildirmeyi iyi bilirsin

Gereksiz lafı etmez, edeni de dinlemezsin
Israrı eziyet kabûl edersin, haklı olarak.

Güzele güzelliğince muamele edersin,
Kadrini bilir, hakkını tez teslim edersin.

Hayırda yarışırsın, aferin beklemezsin.
Hayrını gizli tutarsın üstüne, gizlersin…

Usta iyi ki varsın.
Çırağın olmak bile şereftir…


15.13 – 7 Kasım 2011 – İstanbul