Her yıl inci kefalleri Van gölünde zorlu bir yolculuğa çıkıyor,
Yumurtalarını tatlı suya bırakmak için dere boyunca gidiyor,
Önce boylarının katlarca yüksek şelale yukarısına atlıyorlar,
Sonra tatlı su güvenliğinde yumurtalarını bırakıp dönüyorlar…

Onlar bu işlerini asırlar boyunca sürdürüyor, bilinçaltlarının,
Sevkiyle gerçekleşiyor yolculukları, on binlerce yumurtanın,
Bırakılmasıyla akıntısına bırakıyorlar kendilerini akan derenin,
Göle dönmeleriyle tamamlanmış oluyor, arkası gelecek senenin…

Kargalar da var, bence üç yüz yıl oğluma göre iki yüz yıl yaşıyorlar,
Uzun ömürlü oluyor kargalar, hiç belli etmeseler de kimseye onlar,
Binlerce yolcu gönderecekler yine, kendilerininki ise başka bahara,
Abdulhamit’i bile görmüştür bence camdan gördüğüm kara karga…

Hayvanların çok seviyorum, bilerek kimseye zararları yoktur onların,
Saldırıları kendilerini korumak içindir, yahut acıktıkları zamanların,
Ölçüsünü bilecek ve yaklaşmayacaksın vahşi olanlara, evcil olanlar,
Sevgi isteğiyle yaşamaya devam ediyorlar, tamamen zararsız onlar…