Şu bozuk düzeni, yazar dururum
Okuyan anlamaz gafil aldırmaz.
Halden bilmezlere söyler dururum
Söylenen sözlere gafil aldırmaz.

Şöyle bir doğrulup, dünyaya baksam
Çıraları alıp kandiller yaksam
Bahar seli gibi, çağlasam aksam
Seller alır diye, gafil aldırmaz.

Yorganına göre uzatmıyor ayağı
Bozulmuş gözleri görmez uzağı
Sönecek kandili bitiyor yağı
Karanlıkta kaldım diye aldırmaz.

Güzel günler akıp, gitti sel gibi
Kardeşler kardeşe, bakar el gibi
Değişir bu düzen, geçer yel gibi
Ne olacam diye, gafil aldırmaz.

Yüreğin yandıkça, için kan ağlar
Haram topraklara konmuş ağalar
Parsellenmiş satılıyor tüm dağlar
Nerde hakkım diye, gafil aldırmaz.

Akıl versem herkes, gülüp geçiyor
Yağmur eken rüzgarları biçiyor
Sigara elinde zehir içiyor
Mezara girerim diye, gafil aldırmaz.

BAKARİ’ yem ayak, uydur sen çağa
Azrail gelir incir, diker ocağa
Zengin-fakir birgün, düşer uzağa
Nerde kaldım diye, gafil aldırmaz.

Yılmaz Bakar-02.11.2011-Almanya