Ïstanbul; ne cokta özlemisim
Seni, animsamamak na mümkün
Siir yazma, sirasi simdi benim
Bu hayallerimi ve düslerimi
Ertelemekse; maalesef yaptim
Hemde senelerce, kimi ve
Neyimi bekledim; kimbilir
Belkide kendime gelmeyi
Yada øzlemim, olan sevgiliyi
Ne uzak dogu sehirleriydi beni
Cezbeden,nede ekzotik ülkelerdi
Dikkatimi ceken; illede sendin
Ïllede sen, beni cezbeden
Unutmadan; birde
O Ïsimsiz kahraman
Ïstanbul; ne cok sirlarin var
Ïfsa olmayan, gün yüzü
Görmeyen, benimkide sende
Bilirim; hangi yöne baksam
Seninle konusur gibiyim
Her semtin, ayri lezzet
Degisik mekan ve makam
Asaletin, durusunda gizli
Bazen gizemli bir sevgili
bazende de ask-i cetrefilli
O dört bir yanin unutulmaz
Unutmadan; birde
O isimsiz Kahraman
yada beni, bende unutan
Ahh istanbul ahh
Bir yanin oldukca ürkek
Adeta seken bir ceylan
Diger yaninsa yirtici kaplan
Bazen disi kedi cokta pusmus
Ben burdayimi zor diyor titrek
Bazen de; unuttugun yanin
Sevmelerin koynunda
Biraktigin; yani ben ve
O Ïsimsiz kahraman
Ïstanbul söyle ona; odur duam
O olmadan nefes alamam
Bogazin incisi, dua et geleyim
Al beni bas bagrina
Seni, onunla solumak isterim
Senin; beni sevmelerini sevdim
Neredenmi; biliyorum öyle demisti
Bana, O isimsiz kahraman