22
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1373
Okunma

‘’yanan her ağacı, andım rahmetle’’
Sabahın beşinde boş sokakları nasılda seviyorum
Fedakârca esiyor savruluşundayken rüzgâr
Ay ışığı dahi yani hiç bu denli çıplak olmazken
Denizin bile örgülüdür saçları titrerken fısıltısı
Her sabah uzanıyorum dünyaya tutunmaya
Yoruldum artık derken kuşlar uçuyor birden
Gözlerim susuyor ellerim isli kömür karası
Benim sevdiğim bu kent tutuşuyor güneşle
Yanıyor için için bunca engele rağmen
Her sabah utanıyorum dünyaya uyanmaya
‘’ORMAN YANGINLARI DEVAM ETTİĞİ MÜDDETÇE’’
Sami ARSLAN İZMİR