Hüzün yine geldi her yan ızdırap
soldu yine içimde en son açan çiçek
sarardı duygularım düşüyor gönül yapraklarım
bir tebessüme dermanım yok

Sanki dağların altında kaldım
Azrail gelse ikiye bölse bir yanım hep yarım
cennetin ortasına atsalar
Gamdan taş kesilmiş bağrım

göz pınarlarım olmuş kurak çöl
ne dosttan bir ışık var,
Ne içimde sevinçli bir melek
dostum benim kuyu pek derin
dostum benim fırtına pek çetin

çocukların gülüşüyle
Sanki selam söylerdi
Serden sırdan Rabbim
bugün öksüz yetim

muhabbet bağımı başımı okşayan yok
dünyaya dargın argın dönsem de
Sırtıma kabir dönmüş bana yüzünü
mezarların mermer taşları
Sanki bey kızın Süleyman sarayı

özlesem de ölümü
Makbul değil terki dünya
Hz Peygamber s.a.v sözü
ölmeden önce ölünüz, er kişi işi
bizde ne gezer
Mağfiret hikmet olduk
gönlümüze nefisten illet
buruk kalmış çehrem
sanki kalbime bostan korkuluğu

iki damla ağlasam
Gerisi gelirde sanki
gözyaşlarımda terk etmiş beni
ne ara yazdın bunları hani kırmıştın kalemi
sus be deli gönlüm sus
Sen misin benim, ben miyim senin.

Sami Arlan.