Tamirci

Geçenlerde kalbimi tamirciye götürdüm
Bıraktım masasına ve yanına oturdum.

Dedim kalbim incindi al eline şöyle bak
Tamiri imkansızsa boşa uğraşma bırak.

Aldı eline kalbi her tarafına baktı
Yüzünde umutsuzluk bir kenara bıraktı.

Dedi bu paramparça incinmiş ne kelime
Tutulacak yeri yok her yeri lime lime.

Uğraşma hiç boşuna bunun tamiri çok zor
Bana inanmıyorsan istediğin yere sor.

Bundan sonra artık sen kalpsiz yaşayacaksın
Seni böyle yakanı Tanrım da onu yaksın. (Tanrım da her an yaksın)
( yakanı derken zaten o sıfatını gizli olarak kullanmış oluyor)

Dedim beddua etme beddualar geçermiş
Tanrım bu acıları yalnızca bana vermiş.

Benim çektiğim gibi başkaları çekmesin
Nefret tohumlarını saklasın hiç ekmesin.

Tamirci baktı bana haklısın oğlum dedi
Derdim ona dert oldu içi içini yedi.

O da üzüldü epey öne eğdi başını
Tutamadı kendini akıttı göz yaşını.

Mehmet Ali Çıbıklı
Kalbi tamirciye götürmek çok güzel bir buluş şiir için, dikkat çekici bir şiirdi. ancak dörtlükler halinde yazdığınızda, hatalı kafiyeler gözönüne geliyor. Bu şekilde hatasız olur, çünkü ortalıkta salınan başka dize yok. Tebrikler,saygılar selamlar.

Üstadım bu tamircinin adresini hemen bana da gönder lütfen.: Bir de ben gözükeyim. Sıra dışı, kendine özgün güzel bir şiir olmuş. Kutluyorum üstadım.

O da üzüldü epey
Öne eğdi başını
Tutamadı kendini
Akıttı göz yaşını.

DOĞRUDUR KALP TAMİRİ NERDEYSE İMKANSIZDIR
TEBRİKLER

inanılmaz. Mükemmel.