sende bırakıp gitme
sonbahar
kara kış
kapıya zaten dayanmış
geceler serin,
biraz ayaz, olsun
güneşin sıcaklığı
avuçlarımda hala

kış kapıda
ikinci baharın kıymetini
bilmek lazım
son yağmurlarla
açan birkaç çiçek
boynunu bükmeden
koklamak lazım

güneş tependen aşıp
ufka düşmüşse
ne vakit
batacak deyip beklemek
tam bir tembel işi
hala sıcaklığı var iken içinde
hissedebilmek
yaşadığın hayata
bir borç şükretmek

hayat
zaten bir nefes
her an
hep bir hayalin gölgesinde
umudu yanına alıp
koşmak
sevgi dolu yürek
bulana kadar
sadece bu
sadece umut

yıllar geldi geçti
sararmış mektuplar
yorgun
kibrit kutusuna sığan
bir kaç satırlık gönül
hayaller sevdalar
harman oldu savruldu
bir şeyler eksikse hala ,
o gençliktekten kalan
bir vurgun

yürüdüğümüz yollarda
kayboluyorsa izler
kat ettiğimiz mesafeler
artık yoksa
yolumuzdaki çiçekler
tohumlarını saçılmış sa
başka bahara kaldı
umutlar
burada her şey bitmiş
gün batımını bekleyelim
ve kalkıp gidelim
ait olduğumuz yere